1 Թող ամեն մարդ այսպէս համարէ մեզ՝ ա ինչպէս Քրիստոսի պաշտօնեաներ եւ բ Աստուծոյ խորհուրդների տնտեսներ։ 2 Արդ տնտեսների մէջ այն է պահանջվում որ մէկը հաւատարիմ գտնուի։ 3 Բայց ինձ համար ոչինչ բան է՝ որ ձեզանից դատուիմ, կամ մարդկային դատաստանից. Այլ ես իմ անձն էլ չեմ դատում։ 4 Որովհետեւ իմ անձի համար ես բան չ’գիտեմ. գ բայց սորանով չեմ արդարանում. Որովհետեւ ինձ դատողը Տէրն է։ 5 դ Ուրեմն ժամանակից առաջ մի դատէք. Մինչեւ Տէրը գայ՝ ե որ խաւարի ծածուկ բաները կ’բերէ էլ լոյսի մէջ, եւ սրտերի խորհուրդները կ’յայտնէ, զ եւ այն ժամանակ ամեն մէկին գովասանք կ’լինի Աստուածանից։
6 է Այս բանը, եղբարք, իմ անձի եւ Ապողոսի վերայ օրինակ բերի ձեզ համար. ը որ մեզանից սովորէք գրուածիցն աւելի բան չ’խորհել. թ որ չ’լինի թէ մէկը մէկի վերայ հպարտանայ ընկերի պատճառովը։ 7 Որովհետեւ ո՞վ է քեզ որոշում. ժ ի՞նչ ունիս դու՝ որ չես առել. Եւ եթէ առել ես, ի՞նչու ես պարծենում չ’առածի պէս։
8 Արդէն կշտացած էք, ի արդէն հարստացաք, առանց մեզ թագաւորեցիք եւ երանի թէ թագաւորէիք, որ մենք էլ ձեզ հետ թագաւորէինք։ 9 Որովհետեւ ինձ այսպէս է երեւում՝ թէ Աստուած մեզ առաքեալներիս շատ յետին արաւ՝ լ մահապարտների պէս. Որովհետեւ խ աշխարհքի տեսարան եղանք, հրեշտակների էլ՝ մարդկանց էլ։ 10 ծ Մենք կ յիմար ենք Քրիստոսի համար, իսկ դուք՝ իմաստուն Քրիստոսումը. հ մենք տկար՝ իսկ դուք զօրաւոր. Դուք փառաւորուած իսկ մենք անարգուած։ 11 ձ Մինչեւ այս օրուայ ժամը սովում էլ ենք՝ ծարաւում էլ, ղ մերկ էլ գնում ենք եւ ճ գլխներս զարկվում էլ է եւ աստանդական ման ենք գալիս։ 12 մ Եւ աշխատում ենք մեր ձեռքերովը գործելով. յ բամբասում են մեզ, իսկ մենք օրհնում ենք. Հալածում են եւ մենք համբերում ենք. 13 Հայհոյում են, մենք աղաչանք ենք անում. ն ինչպէս աւելուք եղանք աշխարհքին՝ ամենի ջնջոց լինելով մինչեւ հիմա։ 14 Ոչ թէ ձեզ ամաչեցնելով եմ այս գրում. Այլ ինչպէս իմ սիրելի որդիներին շ խրատում եմ։ 15 Որովհետեւ թէ եւ տասը հազար վարդապետներ ունենաք Քրիստոսումը, բայց ոչ թէ շատ հայրեր. ո վասնզի Քրիստոս Յիսուսում ես ծնեցի ձեզ աւետարանովը։ 16 Ուրեմն աղաչում եմ ձեզ՝ չ որ ինձ նմանող լինիք։ 17 Նորա համար պ Տիմոթէոսին ուղարկեցի ձեզ մօտ, ջ որ իմ սիրելի եւ հաւատարիմ որդին է Տէրով. ռ որ ձեզ յիշեցնէ իմ ճանապարհները՝ որ Քրիստոսումն են, ս ինչպէս ամեն տեղ ամեն եկեղեցիներումը վ սովորեցնում եմ։ 18 տ Մի քանիսը հպարտացել են իբր թէ ես չեմ գալ ձեզ մօտ։ 19 ր Բայց շուտով կ’գամ ձեզ մօտ, ց եթէ Տէրը կամենայ. Եւ կ’հասկանամ ոչ թէ հպարտացածների խօսքերը, այլ զօրութիւնը։ 20 ւ Որովհետեւ Աստուծոյ արքայութիւնը ոչ թէ խօսքով է՝ այլ զօրութիւնով։ 21 Ի՞նչպէս էք կամենում, փ գաւազանո՞վ գամ ձեզ մօտ, թէ սիրով եւ հեզութեան հոգով։
Ա Կորնթացիս 4